دره صوف سر زمین آزادگان
دره صوف در گذر تاریخ- سیرعلمی،هنری،اقتصادی ،سیاسی چهره های اکادمیک...
درباره وبلاگ


وبلاگ « دره صوف سر زمین آزادگان» با نگاه جدید به مسائل علمی، فرهنگی؛ دینی ، اجتماعی وسیاسی؛ دره صوف افغانستان و بارعایت اصل احترام متقابل افکار ، عقاید واندیشه دیگران ، تمایل دارد درعرصه های فوق اطلاع رسانی و اظهار نظرنماید و لذا در حوزه نظر و اندیشه ای از اظهار نظر کلیه اندیشمندان و متفکران استقبال می کند.
به امیدی روزی که آزادی واقعی،درسر زمین  استبداد زده افغانستان تحقق پیدا کند.
                       ***
naeeb.tawassuli@gmail.com
                       ***
پامیــربـه حیــرت آمـد ازپـــایــــــــــــــداری، بـــابـــا     
آفــــــــــرین گــفت: نبــرد تــن به تن دره صــوف
جرمت چه بود که قلبت بخون تپان نمودند؟   
زچیست زدنـد به آتـــش اهـل فـتن دره صوف؟
درکشـــــــــــــور خــــــــود آخــرما بودیــم مـــهاجـــــــر     
جاــن و روان به زنجــــــیر،زنجــیرشکن دره صوف
دارد به دل هـــــــــــــزاران، داســــــــتان غمگـساران     
ازکــــــــین اهــل عـــدوان، کوه ودمن دره صــوف
بادا بــلــند نـامـت پــایـــــــــــــــــــــنده بــاد قــامــــــت      
آزاد یسـت پــــــــیامــت، بــرهـم وطــن دره صـوف
رفتند به خــــــــــــواب طفلان، درسنگرت جوانان      
بیـــــــــــــــداربـود هـزاران، ویـس قــرن، دره صـوف
ســـــــــــــــــازش نمی پـذیـریم، آزاده ودلـــــیـریـــــم       
نــــــــــــــــبرد، تـاداریـم خــون دربـــدن دره صــوف
بس است دیگـــــــــــــراسارت، قبول رنج وذلّـــت      
رویم ســوی شــــهادت، خونـین کفن دره صـوف
شــــــــــــادابی دربهاران، خوش آبی درزمســتان      
بردشت وکوه، غزالان، اشک ختن دره صوف .
لینک های مفید
یکشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۲ :: ۱۰:۴۵ ق.ظ ::  نويسنده : محمدنایب علی توسلی دره صوفی

زندگی نامه آیة الله شیخ علی جمعه رضایی

Nenhuma descrição de foto disponível.

عالمان وظایف، رسالت ها ومسؤلیت های دینی خود، را نسبت به مردم، با تمام سختی ها، مشکلات و نایملات روزگار، انجام داده اند و با صبر، حوصله، شکیبائی، برد باری و تحمل رنج و درد، با قامت استوار، مردم را هدایت وارشاد نموده اند، هیج مانعی نتوانسته از ادامه انجام مسؤلیت دینی و فرهنگی آنان، جلوگری نماید. یکی از این شخصیت ها وچهره های علمی کشور، آیت الله شیخ علی جمعه رضائی است.

ولادت

آیت الله حاج شیخ علی جمعه رضایی فرزند ملا جمعه رضای در بهار سال 1320 ه.ش در خانواده متدین و مذهبی، سرشناش و دوستدار علم و دانش، در روستای شباشک، در ولسوالی دره صوف علیا ولایت سمنگان دیده به جهان گشود، پدرش از طریق زراعت و مالداری، امرار معاش می­کرد. دوران کودکی را در آغوش گرم خانواده سپری نمود؛ همین که پا به سن یازده سالگی می­گذارد، پدرش روانه مکتب خانه محلی که رایج آن روز بود نمود، ابتدا خواندن قرآن کریم،کتب فارسی ونوشتن را ربه اندک زمانی آموخت.

تحصیلات

یازده ساله بود که تحصیلات علوم دینی را، در مکتب خانه محلی، قریه دروازه، نزد آخوند طهماسب، آغاز نمود، سپس دروس مقدماتی را تا کتاب حاشیه ملا عبدالل،ه ، به مدت چهار سال نزد آیت الله شیخ عبدالحسین آخوند زوار و مولوی علی نظر، در مدرسه سرولنگ و حسنی برج ادامه داد.

آقای رضای، هجده سال داشت که به کابل رفت و از آنجا، در بهار 1342ه.ش، رهسپار نجف اشرف گردید، در نجف اشرف، با مشکلات عدیده­ی مواجه شد، اما ذره ای خلل در سعی و استقامت ایشان در تحصیل علوم دینی، به وجود نیامد، اوقاتی بر ایشان گذشته بود که مجبور شده بود، ماه ها در اتاق های صحن مقدس امیرالمومین علیA بگذراند.

ایشان پس از ورود به نجف اشرف، مراتب علمی را نزد برجسته ترین اساتید زمان خود، به شرح ذیل گذراندند: حاشیه و معالم را، از محضر شیخ عیسی محقق خراسانی، آیت الله شیخ موسی اخلاقی دره صوفی، مطول را از محضر الحاج علامه محمد علی مدرس افغانی وآیت الله شیخ موسی بامیانی، تلمذ کردند، همان طور بقیه کتب حوزوی را، نزد بزرگان و آیات عظام، آموختند؛ بعد از اتمام دورس سطح، درس خارج اصول را نزد آیت الله خوئی و آیت الله صدر گذراند و درس خارج فقه را نزد امام خمینی (ره) تلمذ نمودند.

فعالیت های سیاسی

آیت الله رضایی در خلال تحصیل علم، به فعالیت های سیاسی، برای به ثمر رساندن انقلاب اسلامی، نیز مشغول بود. حزب بعث عراق، با اطلاع یافتن از این فعالیت ها، ایشان را زندانی نموده و تمام کتاب ها، و دست نویس ها، و وکالت نامه ها و تقریرات دروس مراجع آن زمان، از جمله تقریر درس آیت الله فیاض جاغوری که زیر نظر خود ایشان کتابت شده بود، را از بین بردند؛ بر اثر فشارهای شدید حزب بعث، سید محمود دعاوی، سفیر ایران در عراق، طی دستور به سرقنسول نجف، مراتب تهیه ویزای ایشان را به ایران صادر نمود.

تدریس

ایشان بر این باور بودند که وظیفه یک طالب علم، تنها یادگیری علم نیست، بلکه می­بایست این زحمات به بار نشسته و دیگران از ثمره آن بهره مند شوند، وی مدت هفت سال، در حوزه نجف اشرف، مشغول تدریس مطول، لمعتین و معالم بود. ولی به خاطر فشار شدید حزب بعث عراق، تدریس ایشان در عراق تعطیل شد، بعد از مهاجرت به ایران، نیز به تدریس خود ادامه دادند، اما در این زمان با احساس وظیفه نسبت به ایجاد اتحاد بین احزاب افغانستان، تدریس را برای مدتی محدودی متوقف نمود و برای ایجاد این امر خطیر، قدم جلو نهاد و روانه افغانستان شد، تا این جنگ های کور داخلی را از بین ببرد، اتحاد و وحدت و همدلی را بین اجزاب جهادی، به ارمغان آورد.

تلاش برای ایجاد اتحاد بین احزاب

ایشان علاوه بر مجاهدت های علمی خستگی ناپذیر در تحصیل، تدریس و اشاعه معارف اهل بیت، Aدر دیگر عرصه ها نیز احساس وظیفه می­نمودند. وی ایجاد اتحاد بین احزاب شیعه افغانستان را وظیفه دینی خود می­دانست، ایشان با داشتن شخصیت ممتاز، نافذ و فرا جناحی خود، توانست مجمع علمای مصلح را در راستای تحقق اتحاد پایه گذاری کند، از جمله علمای این مجمع، آیت الله ناصری، آیت الله شیخ محقق ترکمنی، آیت الله سجادی مزاری، آیت الله شیخ عطاالله توسلی، آیت الله شیخ عبدالحکیم صمدی جاغوری، حجت الاسلام والمسلمین میرزائی جاغوری، سید عبد العظیم حسینی، صابری بهسودی، جبرئیلی هراتی، مصباح هراتی، آیت الله فاضل بهسودی کابلی و... را می­توان نام برد، این مجمع، در سالهای 1359 الی 1369ه.ش، توانست قدم های مثبتی، در تحقق اتحاد بین احزاب شیعه افغانستان بر دارد.

ملاقات های مکرر با سران احزاب جهادی و سیاسی، همچون آیت الله شیخ محمدآصف محسنی، از حزب حرکت اسلامی، استاد شهید عبدالعلی مزاری eاز سازمان نصر، سید ظاهر محقق رئیس سازمان نیرو، شیخ زاده رئیس دعوت اسلامی، افتخاری رئیس نهضت اسلامی، عالمی بلخی رئیس جبهه متحد اسلامی، و دیگر احزاب و مقامات جمهوری اسلامی ایران و جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، در راستای تحقق اتحاد انجام شد.

بخشی از این تلاشها، همچون صلح بین حزب حرکت و حزب وحدت، در سال 1375 ه.ش در ولسوالی دره صوف، به ثمر نشست، تا مردم از جنگ های کور داخلی، رنج نبرند و همه مردم در سایه اتحاد وهمدلی، زندگی مشترک خویش را از نو آغاز نمودند.

تأیید طلاب افغانستان

آیت الله حاج شیخ علی جمعه رضایی، بین سال های 1358 الی 1368 ه.ش، عهده دار تأیید طلاب افغانستان، به دفتر تبلیغات بودند. که بیش از دو هزار تأییدیه، از ایشان، در آن دفتر موجود است، همچنان بین سالهای 1367 الی 1388 ه.ش از طرف نماینده مقام معظم رهبری، عضو شورای نظارت بر مدارس علمیه شمال افغانستان بود، که ولایات بلخ، جوزجان، سرپل، بغلان، سمنگان، کندز، تخار و بدخشان را شامل می­شدند، مدارس علمیه، در ساحات شمال کشور، از نو پایه گذاری و اکمال گردیدند و بیش از 2،500 نفر طلبه علوم دینی، را در آن زمان تحت پوشش خویش مساعدت وهمکاری داشتند.

کمک در تعمیر مساجد و زیارت یحیی بن زیدj

آیت الله حاج شیخ علی جمعه رضایی، خدمات در راستای کارهای عام المنفعه که عبارت اند: از مساجدی در منطقه دره صوف، که با کمک ایشان، احداث و تعمیر شده­اند، و نیز در مرمت بارگاه حرم مطهرحضرت یحیی بن زید شهید Aدر ولایت سرپل نقش داشتند.

آیت الله رضایی، سر انجام روز شنبه ساعت 9 قبل از ظهر، مورخ 10عقرب 1399ه.ش، به عمر هفتاد و نه سالگی، به نسبت مریضی که عائد حالش گردیده بود، دار فانی را وداع گفت، و در قبرستان بهشت معصومه قطعه 33 علما- قم به خاک سپرده شد.

لینک های مفید
 
 
تمامی حقوق این وبلاگ محفوظ است |طراحی : پیچک