دره صوف سر زمین آزادگان
دره صوف در گذر تاریخ- سیرعلمی،هنری،اقتصادی ،سیاسی چهره های اکادمیک...
درباره وبلاگ


وبلاگ « دره صوف سر زمین آزادگان» با نگاه جدید به مسائل علمی، فرهنگی؛ دینی ، اجتماعی وسیاسی؛ دره صوف افغانستان و بارعایت اصل احترام متقابل افکار ، عقاید واندیشه دیگران ، تمایل دارد درعرصه های فوق اطلاع رسانی و اظهار نظرنماید و لذا در حوزه نظر و اندیشه ای از اظهار نظر کلیه اندیشمندان و متفکران استقبال می کند.
به امیدی روزی که آزادی واقعی،درسر زمین  استبداد زده افغانستان تحقق پیدا کند.
                       ***
naeeb.tawassuli@gmail.com
                       ***
پامیــربـه حیــرت آمـد ازپـــایــــــــــــــداری، بـــابـــا     
آفــــــــــرین گــفت: نبــرد تــن به تن دره صــوف
جرمت چه بود که قلبت بخون تپان نمودند؟   
زچیست زدنـد به آتـــش اهـل فـتن دره صوف؟
درکشـــــــــــــور خــــــــود آخــرما بودیــم مـــهاجـــــــر     
جاــن و روان به زنجــــــیر،زنجــیرشکن دره صوف
دارد به دل هـــــــــــــزاران، داســــــــتان غمگـساران     
ازکــــــــین اهــل عـــدوان، کوه ودمن دره صــوف
بادا بــلــند نـامـت پــایـــــــــــــــــــــنده بــاد قــامــــــت      
آزاد یسـت پــــــــیامــت، بــرهـم وطــن دره صـوف
رفتند به خــــــــــــواب طفلان، درسنگرت جوانان      
بیـــــــــــــــداربـود هـزاران، ویـس قــرن، دره صـوف
ســـــــــــــــــازش نمی پـذیـریم، آزاده ودلـــــیـریـــــم       
نــــــــــــــــبرد، تـاداریـم خــون دربـــدن دره صــوف
بس است دیگـــــــــــــراسارت، قبول رنج وذلّـــت      
رویم ســوی شــــهادت، خونـین کفن دره صـوف
شــــــــــــادابی دربهاران، خوش آبی درزمســتان      
بردشت وکوه، غزالان، اشک ختن دره صوف .
لینک های مفید
دوشنبه ۱ آبان ۱۴۰۲ :: ۷:۳۵ ب.ظ ::  نويسنده : محمدنایب علی توسلی دره صوفی

مولانا شاکر بلخی

مولانا در اندیشه،/ خط و آگاهان

مولاناشاکرهزاره بلخی از شاعران نام‌آشنای سده هفدهم وهجدهم میلادی است، زبان پارسی، هندی و ترکی را خوب می فهمیده. او در سده ی اواخر هفدهم میلادی در دیار بلخ زاده شد و در اواخر سده هجدهم در بلخ دیده از جهان فروبست. مولانا شاکر بلخی در قالب‌های غزل، قصیده، مثنوی و دیگر انواع شعر پارسی صاحب اثر است؛ اما بیش‌تر از همه غزل‌های پارسی و منظومه‌ی بند بربر / بند امیر بامیکا/ بامیان، بر شهرت او افزوده و او را به یکی از محبوب‌ترین شاعران سده هجدهم در کشورهای پارسی‌زبان و منطقه تبدیل کرده است.

بوی عشق یار می دهد کوهسار بلخ

این نگهت برین است از روزگار بلخ

گویا که شیخ فانی از کوی یار خیزد

آید ندا که جان ها مقدما نثار بلخ

***

شاکرا کلکت خریمان است جهد و کن بیا

بعد مــــــــــرگت تا بماند چند بیتی یادگار

لینک های مفید
 
 
تمامی حقوق این وبلاگ محفوظ است |طراحی : پیچک